O deporte mellora a intelixencia emocional, segundo a ciencia.

O deporte reporta gran cantidade de beneficios non só físicos e senón tamén mentais. Dentro destes últimos, implica unha melloría da xestión emocional, competencia transversal tanto para a vida como para a incorporación á contorna laboral. Intelixencia emocional e deporte correlacionan entre eles e varios estudos científicos así o demostraron. Pon deporte na túa vida. Pon emoción na túa vida.

>> Artigo relacionado: Como o deporte che pode axudar a atopar traballo.

A ciencia confírmao, a práctica deportiva fomenta a intelixencia emocional.

Deporte universitario e intelixencia emocional.

A actividade deportiva forma parte da formación integral das persoas e está incluída dentro dos programas curriculares de educación, tanto primaria como secundaria e mesmo forma parte da vida universitaria. Neste último caso céntrase o estudo realizado por Sauer, Desmond e Heintzelman (2013) que estudaron a relación entre práctica deportiva e intelixencia emocional en estudantes universitarios americanos, valorando as diferenzas entre homes e mulleres nas expectativas laborais, sendo estas máis altas nas persoas que practicaran deporte.

Mellora persoal e deporte.

O deporte esixe resolución de problemas de forma creativa e ser unha persoa creativa é unha das calidades máis valoradas á hora de seleccionar traballadores. Parece obvio dicir que o traballo en equipo é un dos puntos fortes da práctica deportiva, sobre todo nos deportes colectivos nos que as metas se conseguen grazas ao traballo común. Outros aspectos relevantes do deporte é a exposición a situacións que esixen resiliencia, como sobreporse a malos resultados ou a mellora no liderado e competencias sociais.

>> Artigo relacionado: Resiliencia: factores de mellora.

O deporte mellora os compoñentes da intelixencia emocional.

Todas estas habilidades fomentadas polo deporte parecen estar directamente relacionadas coa intelixencia emocional, dado que todos os compoñentes da intelixencia emocional (Goleman, 1996), parecen ter cabida dentro do deporte: autocontrol emocional (manexo de tensión e ansiedade en situacións de xogo); autoconocimiento emocional (toma de decisións en función das características propias); habilidades sociais (interactuación con compañeiros, rivais e cultura organizacional e deportiva); automotivación (iniciativa deportiva); empatía (entender as frustracións dos demais, as vitorias e as derrotas).

>> Artigo relacionado: Compoñentes da intelixencia emocional.

Esta formulación foi confirmado por diferentes estudos que relacionan a práctica deportiva coa intelixencia emocional (Meyer e Fletcher, 2007) ou máis recente a investigación realizada por Almagro, Fernández, Ozcorta e Sáenz-López (2014) sobre intelixencia emocional percibida e o benestar psicolóxico dos estudantes en función da actividade física recibida no que os niveis de satisfacción coa vida eran maiores para os universitarios que practicaran deporte durante os seus estudos universitarios. Isto parece relacionarse coa predición do éxito laboral que demostrou o estudo con mozos universitarios que realizada práctica deportiva durante os seus estudos (Sauer, Desmond e Heintzelman, 2013).

>> Artigo relacionado: Autoeficacia profesional: un empuxón cara ao éxito laboral.

O deporte mellora fatígaa subxectiva e as relacións.

Estes estudos reafirman as investigacións de Brown e Schutte (2006) sobre a mellora en fatígaa subxectiva das persoas que realizaban actividade física. É dicir, as persoas que practican deporte teñen maior resistencia ao esgotamento e mental ante a necesidade de descanso, soportando mellor as situacións de tensións.

Ademais, como xa comentamos, a práctica deportiva afecta de maneira positiva nas oportunidades de relacionarse, socializar e comprometerse (Berger e Molt, 200; Saklofske et ao, 2007), sendo as habilidades emocionais un dos compoñentes máis importantes da intelixencia emocional.

O deporte como materia transversal.

O deporte forma gran parte das actividades extracurriculares, as cales serven de reforzo para o desenvolvemento do adolescente cara á vida adulta. Isto foi corroborado por un recente estudo no que se analizaron os niveis de intelixencia emocional xunto a outros factores protectores, como a resiliencia, en mozas que realizaban diferentes actividades extraescolares entre as que se incluía pertencer a equipos deportivos, unha vez máis os resultados correlacionaron de forma positiva (Ruvalcaba, Galegos, Borges, Gonzalez, 2017).

>> Artigo relacionado: Que é a intelixencia emocional? Definición histórica.

_

Este artigo é un extracto do traballo fin de máster titulado Efectos da práctica deportiva en equipo durante a adolescencia nos compoñentes sociais e interpersoais da intelixencia emocional, precursora do éxito laboral, traballo realizado por Iván Pico Martínez en 2017, creador e director de psicopico.com.

Referencias:

Brown, R. F., & Schutte, N. S. (2006). Direct and indirect relationships between emotional intelligence and subjective fatigue in university students. Journal of Psychosomatic Research, 60, 585-593.

Goleman, D. (1996). Inteligencia emocional (4a ed. edición). Barcelona: Kairos.

Meyer, B.B., Teresa B. Fletcher, T.B.  (2007) Emotional Intelligence: A Theoretical Overview and Implications for Research and Professional Practice in Sport Psychology, Journal of Applied Sport Psychology, 19(1), 1-15

Ruvalcaba, N.A., Gallegos, J., Borges, A., Gonzalez, N. (2017) Extracurricular activities and group belonging as a protective factor in adolescence, Psicología Educativa, 23 (1). 45-51.

Saklofske, D. H., Austin, E. J., Rohr, B. A., & Andrews, J. J. W. (2007). Personality, emotional intelligence and exercise. Journal of Health Psychology, 12, 937-948.

Sauer, S., Scott Desmond, S., Martin Heintzelman, M. (2013). Beyond the playing field: the role of athletic participation in early career success.  Personnel Review, 42, 6 . 644-661.