Psicoloxía en ‘Soul’, unha historia que non te deixará indiferente

Bravo Píxar! Volviches a emocionarme. Soul é a nova película de animación da alianza Disney-Píxar sobre os propósitos da vida que mergulla ao espectador nunha historia sobre o verdadeiro sentido da existencia. É a película que todo psicólogo debería recomendar aos seus clientes nun proceso de orientación vocacional ou desenvolvemento persoal, e máis agora que tanto está de moda a procura (sen sentido) da felicidade. Ao final deste artigo atoparás unha análise de conceptos psicolóxicos interesantes que se tocan ao longo de toda a historia.

‘Soul’, psicoloxía para a vida

Non quero facer spoilers da película

. Considero que é esencial comprender a historia en primeira persoa sen que ninguén cha conte previamente. Cada persoa sentirá identificada de maneira diferentes, pero absolutamente todos o estarán. Porque todos somos persoas, e todos habemos pensando nalgún momento que facer coa nosa vida. Por iso cinguireime a dar algunhas pinceladas apoiándome principalmente no tráiler da película para que o resto, asuque a través de vosa propia interpretación. Quizais dentro duns meses cando xa non sexa spoiler profunde detalladamente na película.

Como xa o fixo Píxar noutros éxitos anteriores como Inside Out, Up, ou Coco, en Soul  fálase sobre emocións, xestión do tempo, benestar persoal, propósitos e aquelas cousas que nos motivan a vivir dándolle vital importancia á nosa saúde mental. É unha película para todos os públicos, na que os máis maiores identificaranse cos seus soños e ideais de vida (perdidos ou conseguidos) e os máis pequenos, na súa construción da súa propia intelixencia emocional terán un recurso máis para aprender dos valores que transmite a historia.

Que é o que fai que ti sexas ti?

O trailer comeza cunha frase que resume practicamente toda a película “Algunha vez preguntáchesche que é o que fai que ti sexas ti?”. Pois iso é o que se pregunta o protagonista desta historia, Joe Gardner, un profesor de música que ten un soño: tocar profesionalmente nunha banda de jazz. Aquí entra algo moi importante durante toda a historia: a música. A banda soase é excelente durante toda a longametraxe e faiche mergullarche moito máis dentro da historia.

Joe Gadner, o orientador improvisado

O noso protagonista convértese nun improvisado mentor, coach, orientador, psicólogo, pedagogo ou chámao como queiras, que debe guiar a unha alma chamada ’22’ no seu proceso por atopar a paixón da súa vida. ’22’ non logra atopar o seu propósito, a súa paixón, que como para Joe é a música, espértelle o seu interese por vivir, o que na película chama a “faísca” para encaixar no mundo que nos rodea. Ambos se atopa no “Máis Atrás” que é o lugar onde as almas forman a súa personalidade única antes de viaxar á terra e atopan as súas paixóns coa axuda de mentores.

Non contarei como se chega a esta situación porque senón si que entramos en terreo de spoilers. O caso é que ’22’ tivo a grandes personalidades da historia da humanidade como mentores sen resultados, ata que chegou Joe para lograr desenvolver a súa personalidade. Sóenvos os procesos de desenvolvemento persoal?

Claves psicolóxicas de ‘Soul’

No meu afán de lograr escribir o artigo sen esfiañar a historia vou a só mencionar aqueles aspectos polos que Soul se converte nunha moi boa ferramenta para traballar o noso desenvolvemento persoal e orientación vocacional-vital. É unha película moi recomendable de ver, tanto si es o orientador como o orientado, coma se es unha persoa que non se atopa en ningún destes procesos. Ollo, con só ver a película e escoitar as súas frases inspiradoras, que as hai, dificilmente vas lograr un cambio. Lembra que non pasa nada por apoiarse nun profesional para lograr os teus obxectivos, do mesmo xeito que fan na película.

Vaiamos ao gran. Soul toca moitos campos relacionados coa psicoloxía ou o traballo dun psicólogo, aínda que algúns un tanto metafísicos ou filosóficos, pero que seguro serven de chave para darlle un sentido máis realista e práctico. Durante a visualización da película seguro que es capaz de relacionar todas estas claves psicolóxicas que se poderían traballar a nivel educativo tanto en nenos como en adultos:

• Xestión emocional: alegría, decepción, frustración, medo, ira, orgullo, culpa, paixón, etc.
• Intelixencia emocional: autoconsciencia, automotivación, empatía, habilidades sociais, autocontrol, etc.
• Relacións paterno-filiais e materno-filiais.
• Relacións interpersoais: amizade e amor
• Soidade
• Xestión do tempo
• Ansiedade e tensión
• Autorrealización
• Crenzas irracionais, distorsiones cognitivas e pensamentos obsesivos
• Autoestima
• Resiliencia
• Morte
• Creatividade e inspiración
• Orientación vocacional e profesional
• Mentoring, coaching, counseling
• Sentido de pertenza
• Competitividade
• Igualdade de xénero
• Equidad
• Aptitude
• Intelixencias Múltiples
• Reforzamento conductual
• Mindfulness
• Reconstrución cognitiva
• Comunicación
• Establecemento de obxectivos e metas
• Sentido da vida
• Liderado
• Xestión de Recursos Humanos
• Economía
• Personalidade
• Talento
• Xenética vs. experiencia
• Flow
• Selección de persoal
• Relaxación
• Introspección

Seguro que hai outros moitos aspectos do comportamento humano ou das nosas vidas que ven reflectidos na película. Máis adiante, quizais faga outro artigo detallando mellor cada un destes conceptos e outros que se me vaian ocorrendo sobre esta brillante película. Si sabes dalgún tema que salga ao longo do filme non dubides en deixalo nos comentarios do artigo.

Por último, unha reflexión máis sen spoilers que tamén se di no propio trailer:

“Aquí as almas non se rompen, para iso está a vida na terra.”

Grazas Píxar. Grazas Soul. Grazas Joe. Grazas ’22’.

https://www.youtube.com/watch?v=NloXY1WRSQw