A ansiedade é unha reacción emocional e autónoma do o noso organismo ante a presentación dun estímulo que consideramos nocivo. Por tanto, cumpre unha función biolóxica e adaptativa que nos serve para anticipar un posible perigo.
A ansiedade e o medo están relacionados pola súa relación cunha situación de perigo, non son o mesmo e cabe diferencialas para comprender o significado do termo ansiedade. Mentres que a emoción de medo fai referencia á percepción dun estímulo presente identificable, na ansiedade prodúcese unha anticipación dun estímulo futuro imprevisible.
>> Artigo relacionado: Cando a ansiedade é a solución e non o problema.
O problema de ansiedade só xorde no momento que esa reacción se volve irreal e desadaptativa que a converten nunha ansiedade patolóxica. Esta sucédese cando respecto ao estado normal de ansiedade prodúcense manifestacións máis frecuentes, persistentes ou cunha intensidade superior que altera o noso comportamento e crenzas de forma irracional o cal lle leva a un estado de preocupación excesivo e incontrolable.
Entre os criterios diagnósticos do Trastorno de Ansiedade Xeneralizada segundo o DSM-V atópanse:
- O individuo non pode controlar a súa preocupación.
- Polo menos esa preocupación asóciase a tres ou máis destes síntomas: inquietude, fatiga, dificultade para concentrarse, irritabilidad, tensión muscular ou problemas de soño.
- A ansiedade causa malestar e deterioración social, laboral e outras áreas de funcionamento normais.
- Non se pode explicar por outro tipo de trastorno ou alteración derivada de efectos fisilógicos do consumo de sustancias.
Lembra que si sentes que a túa vida está a ser afectada por este tipo de situacións debes acudir a un centro psicolóxico especializado, como o de Mila Herrera de Psicoclínica Barcelona.
Crise de ansiedade, definición.
Basicamente, unha crise de ansiedade ou ataque de ansiedade é unha resposta de pánico durante o cal se desencadea unha sensación de medo ou angustia acompañada de malestar físico e mental. Esta situación pode tanto darse debido a un estímulo presente no momento ou sen ter claro o verdadeiro motivo desencadenamento, ou ben ser un cúmulo de situacións.
Estas crises adoitan ter unha duración aproximada de entre 15 e 30 minutos sendo nos primeiros minutos cando se alcanza o máximo nivel de activación e malestar diminuíndo paulatinamente a partir dos primeiros 4-5 minutos.
Os principais síntomas que se suceden durante un ataque de ansiedade son:
- Pensamentos negativos e irracionais.
- Bloqueo mental.
- Instinto de fuxida do lugar.
- Temor a sufrir un infarto.
- Desesperanza e inseguridade.
- Perda de control.
- Palpitaciones.
- Sudoración.
- Perda de forza.
- Hiperventilación.
- Sufoco, mareos, calafríos, tremores…
- Náuseas.
Estratexias para deter unha crise de ansiedade.
Antes de nada, e segundo o explicando anteriormente, resulta de pouca utililidad realizar ningunha estratexia nos primeiros 4-5 minutos desde o inicio do ataque. Durante este pico de ansiedade, debido á alta actividade o feito de tentar reducila o único que logrará é ampliala polo feito de que se crea maior frustración ao non ser capaz de parar esa situación.
Nestes primeiros momentos, simplemente débese:
- Buscar un espazo para soportar o ataque que sexa relaxado, pero sen fuxir precipitadamente do lugar. É dicir, si por exemplo estamos no noso lugar de traballo nunha oficina, levantarnos e meternos noutra sala que non teña xente; ou si imos conducindo deter o coche.
- Recoñecer o ataque, tomar autoconsciencia e comprender que non se vai a morrer desa situación.
- Saber que en poucos minutos, ou polo menos o pico de ansiedade, vai remitir e atoparasche moito mellor.
Por tanto, o que non se debe realizar é o contrario a aquí citado. Non fuxir do lugar, xa que nese caso estariamos a nos condicionar a esa situación e podería volver ocorrernos. Tentar evitar que haxa moita xente que che angustia, con que unha persoa quede contigo é suficiente.
10 estratexias para deter un ataque de ansiedade.
Baixo esta base inicial, expomos un resumo dalgunhas das estratexias máis eficientes para deter un ataque de ansiedade:
- Comprender os síntomas dun ataque de ansiedade, emocionais e físicos, os cales xa enumeramos anteriormente. Non ter medo a eles é a mellor estratexia, lembra que o autoconocimiento do noso propio organismo é nosa mellor ferramenta para defendernos dos ataques.
- Non te asustes. Parece fácil dicilo, pero vencer o medo é a mellor estratexia e si por exemplo resolvémolos fuxindo do lugar dos feitos estaremos a fomentar a que ese medo creza e poderiamos chegar a desenvolver un trastorno de pánico ou unha fobia máis grave. É o momento de cambiar o pensamento de “Isto é horrible! voume a morrer!” polo de “Vale, esta é unha reacción normal do organismo como mecanismo de defensa adaptativo… pasaráseme que non é perigoso”. É fácil dicilo, pero crer que con coñecemento é máis fácil autoaplicárselo despois para tomar o control do noso pensamento.
- Acóugache. Como xa dixemos, busca un lugar relaxado (sen fuxir) do lugar onde se produciu e espera a que se pasen eses primeiros 4-5-6 minutos de pico de ansiedade, as cousas empezarán a acougarse por si soas si non as alimentas máis.
- Respira. Tenta realizar unha respiración diafragmática, respirando de forma lenta e relaxada para que o corpo retome o seu estado natural. Podes probar a realizar unha técnica rápida coñecida como 4-7-8:
- Colle aire polo nariz durante 4 segundos.
- Aguanta a respiración durante 7 segundos.
- Expulsa o aire durante 8 segundos.
- Relaxa o corpo. Non realices exercicio e mantente nunha posición relaxada, tombado por exemplo. Ten en conta que o organismo está nunha situación de tensión de seu, e canta menos tensión acheguémoslle extra máis rápido recuperarase.
- Distráeche. Esta medida é máis ben preventiva. Si es propenso ou prevees que se aveciña un ataque de ansiedade (isto uno mesmo empézao a notar), distráeche. Por exemplo, podes contar, facer unha chamada de teléfono, porse a organizar o escritorio, ler un libro, saír a correr, xogar a algo, empezar unha conversación. Trátase de desviar o pensamento ansioso a outras zonas. É un pouco o que sucede cando pensas nun oso polar, como xa explicamos nun artigo anterior.
>> Artigo relacionado: O fenómeno do oso polar e os pensamentos obsesivos.
No caso de que vivas de forma recorrente situacións de ataques de ansiedade debes acudir a un psicólogo especializado para iniciar un adestramento específico para darse conta dos estímulos internos e externos que producen eses estados de ansiedade incontrolables. Para iso, os psicólogos utilizan diferentes estratexias como autorregistros, relaxación ou reestruturación cognitiva ou exposición gradual para aprender a lidar con estes pensamentos irracionais.
Non te sintas incómodo por acudir ao psicólogo, é unha situación normal que realiza máis xente da que crees e que de forma natural melloran a súa calidade de vida, si tes dúbidas sobre que significa acudir ao psicólogo podes falar con algunha persoa que vaia e saber así algunhas das cousas que as persoas que van ao psicólogo queren que saibas. Ponlle freo ás túas inseguridades desde xa póndoche en mans dun especialista.
_
Bibliografía:
Ramos, F., Sandín, B., Belloch, A. Manual de Psicopatología, Volume II. Madrid: Mc Graw Hill
Tortella-Feliu, M (2014). Os Trastornos de Ansiedade no DSM-5. Cadernos de Medicamento psicosomática e psiquiatría de enlace. Revista Iberoamericana Psicosomática, 110.
Añadir Comentario