Clash Royale: análise dun xogo que engancha.

Quedan 3 horas para poder abrir outro cofre de Clash Royale e aproveito para escribir sobre este adictivo xogo que terminou por engancharme. Hai tempo publicabamos un artigo sobre como enganchan os xogos de móbil desvelando algúns dos principios psicolóxicos que influían en nós para ternos atentos ao noso xogo favorito.

En Clash  Royale cúmprense todos os puntos observados noutros xogos. Sen dúbida, unha gran estratexia de mercadotecnia de Supercell, empresa creadora do xogo. Neste sentido, o meu máis sinxelo parabén pola súa creación. Con todo, que algo nos quede claro, o xogo está creado para gañar diñeiro (e moito), co cal hai que ter coidado de non caer na tentación das compras incontroladas. Si o teu fillo xoga a Crash  Royale ponlle limitacións.

E é que o xogo está instalado en smartphones de nenos, adolescentes e adultos de todo o mundo que esperan con ansia por novos cofres, novas cartas e areas para xogar. Si faláronche del, coidado, é probable que xogues máis dunha partida.

Análise psicolóxica de Clash Royale.

Ante todo  dicir que Clash Royale é un xogo realmente divertido e que ben utilizado atreveríame a dicir que pode fomentar moitas competencias en procesamiento da información, rendemento cognitivo e en a solución de problemas. Poderiamos definilo como un xogo de rol ao estilo das famosas cartas de Magic, pero de maneira sinxela, no teu móbil e contra xente de todo o mundo. É por tanto un xogo de estratexia no que o xogador posúe cartas con diferentes niveis e poderes para elixir a mellor táctica de face a derrotar ao seu adversario nunha batalla en tempo real.

>> Artigo relacionado: Como solucionar problemas en 5 fases.

Trátase por tanto dunha sorte de xadrez moderno. Até aquí todo correcto, a condición de que se use con moderación e control. Lembremos que o xogo che podería chegar a atrapar nun bucle de compras por conseguir as mellores cartas e isto é o que podería chegar a ser un problema. Evidentemente, os creadores do xogo fixeron que estas compras (nada baratas, por certo) póidanse realizar de maneira rápida e sinxela. O devandito, moderación e control.

Empecemos a análise partindo dos principios do artigo Como enganchan os xogos de móbil?.

1. O modelo de negocio: psicoloxía do consumo.

O negocio baseárono basicamente en porche o caramelito diante dos ollos e esperar que piques o anzol. Do mesmo xeito que pasa no famoso experimento da nube sobre a forza de vontade de Walter Mischel (1972),  no que se mediu o nivel de paciencia dos nenos ante a exposición a uns caramelos. Crash Royale sérvese como un xogo gratuíto (si non fas compras extra), de sinxelo acceso e cunha aparencia gráfica moi apetitosa. Ademais, actúa o efecto validación social, en forma de bóla de neve: si xogan os demais debe ser bo e divertido. Probemos.

>> Artigo relacionado: Forza de vontade: o experimento da nube

As partidas duran 3 minutos, durante os cales has de estar atento aos movementos do teu rival e á túa estratexia (sen posibilidade de pausar), polo que está pensado para poder xogar unha partida en calquera momento libre que teñamos. Iso está ben. O problema empezaría  a xurdir si o tempo que lle dedicamos a xogar quitámosllo a outras facetas da vida máis importantes: familia, atender correctamente as tarefas do traballo, non deixar de lado outras actividades polo xogo.

O modelo de negocio non lles vai nada mal, nalgún lado lin que chegaron a facturar até 2 millóns de euros nun só día. Non me estrañaría nada que fosen cifras reais.

2. Estímulos.

A dinámica do xogo consiste en ir gañando partidas para poder abrir cofres que conteñen diferentes cartas e premios para poder mellorar o noso equipo. Para que non se che esqueza abrir ningún cofre, o propio xogo enviarache unha notificación (que podes desactivar) para avisarche de que tes a posibilidade de conseguir novas cartas. Este aviso (estímulo), levarache á aplicación e non só abrirás o cofre senón que seguramente xogues unha partida máis e revises as novas cartas. Evidentemente, cantas máis veces entremos no xogo, por estatística, as probabilidades de que alguén realice compras multiplíquense.

Ademais, a consecución de cofres está pensado para manterche atento a abrir a aplicación para ver os novos cofres ao longo de todo o día xa que. Existen cofres que se abren cada 3 horas (é un tempo prudente para realizar un descanso no traballo), cada 8 horas (son as horas que durmimos), etc.

Por si isto fose pouco, o xogo notifica constantemente das novas cartas para comprar, novas partidas para visualizar, etc.

O xogo por tanto está repleto de estímulos visuais moi coidados, mesmo estímulos auditivos moi agradables. Si estás en bar e alguén abre a aplicación con son, seguramente te vires cara a esa persoa e recoñezas a música de inicio de Clash Royale. De feito, ao principio de validación social úneselle o principio de simpatía, da influencia social.

>> Artigo relacionado: Principios de influencia social.

3. Condicionando ao xogador: programas de reforzamento (e castigo).

Unha das mellores maneiras de manter a un cliente é a fidelización. Cando nun bar queren que volvas adoitan convidarche a unha rolda. Pois neste xogo, cada certo tempo regálanche cofres de cartas e moedas para melloralas. Para lograr o condicionamento da persoa o xogo utiliza o que en psicoloxía se chama programa de reforzamento de razón variable, como nas máquinas comecartos. Así, cada certo tempo conseguirás cartas mellores dentro dos teus cofres e está claro, que si abres un cofre con cartas malas estarás a desexar abrir máis para conseguir o premio dunha carta mellor. Esa incerteza manteranos pendentes de abrir novos cofres.

>> Artigo relacionado: Como enganchan os xogos de móbil?

Ademais, para manterche enganchado utilizan outro dos programas de condicionamento máis efectivos, o reforzamento de intervalo fixo. Este é o que explicabamos no punto anterior, sabes que cada certo tempo vas ter un reforzo positivo en forma de cofre, así que entras e volves xogar.

Aínda por riba, o xogo permíteche conseguir un reforzo positivo (cofre) si consegues gañar varias batallas (conquistar torres). Si consegues 10 torres, poderás abrir outro cofre máis que dará pasado a ter que esperar para poder conseguir o seguinte (intervalo fixo de novo). Casualidade que sexan 10 torres as que tes que conseguir? Evidentemente non. Durante o xogo só podes conseguir 3 torres máximo, co cal para conseguir o teu reforzo positivo, como mínimo has de ter que xogar 4 partidas, aínda que a sensación que che dará é que necesites menos. De feito, aínda que gañes 12 torres en 4 xogos, só reforzarache co cofre coma se gañases 10.

Os reforzos utilízanse para incrementar condutas, por iso mesmo podes xogar aínda que non poidas conseguir cofres para conseguir subir de escenarios e conseguir moedas para mellorar cartas,  aínda que de forma máis lenta, é unha forma de manter o condicionamento latente e non se extinga facilmente. Sï, a psicoloxía volve ao ataque! O que menos queren é que se extinga o  condicionamento do xogo.

Tamén tiran de psicoloxía para aplicar castigos negativos. Si, porque cada vez que perdes unha batalla quitaranche “coroas” e iso fode. Fode moito. Como evito perder partidas e non recibir ese castigo aversivo? Pois comprando cofres para conseguir mellores cartas ou xogando moito máis! Aí é onde buscan o negocio e onde temos que ter coidado para xogar de forma responsable.

4. Competitividade.

Gañar

. A todos gústanos gañar. E para iso necesitamos xogar, aprender, mellorar, (comprar), probar as nosas cartas, etc. O xogo preséntanos varias formas de facernos sentir reconfortados. Por unha banda, subir o nivel de experiencia mellorando as cartas, doutra banda, a medida que conseguimos trofeos podemos acceder a novos escenarios de xogo (areas) que nos permiten descubrir novas cartas. E todos, todos, queremos xogar en mellóraa area posible. É como un futbolista que comeza a xogar en campos de terra pero o seu soño é xogar no Camp Nou. Para iso, Clash Royale, permite formar equipos (clans) e mellorar mediante partidas de adestramento. Si, como os futbolistas.

>> Artigo relacionado: Diferenzas entre expertos e principiantes na solución de problemas.

Unha das cousas máis rechamantes do xogo é que, en teoría, xogas en tempo real contra outra persoa. Isto adoita ser moito máis motivante que si xogas o teu só, xa que o reforzo vólvese máis continxente e contiguo. De feito, o xogo permite enviarlle algunha notificación ao adversario que pode servir de reforzo ou castigo. Queiras ou non, ser competitivo e gañar en directo e a outra persoa física é moito máis motivante. A evolución é competición, a condición de que sexa utilizando medios éticos, claro.

Ademais, o sentirnos capaces de gañar a un adversario e mellorar mellorar a nosa autoeficacia percibida, reforzada polo número de coroas, batallas, moedas e cartas conseguidas.

>>Artigo relacionado: Autoeficacia profesional: un empuxón cara ao éxito profesional.

5. Rede social.

O xogo permite interactuar con persoas do todo o mundo e pertencer a grupos (clans), o cal incentiva o sentimento de pertenza, que tamén actúa como sistema motivacional para manterse ao nivel do resto de equipo. Pódense visualizar partidas doutra xente, realizar torneos e mesmo xogar contra os teus amigos. Ademais, o feito de poder ser vistas os teus partidos por outra xente e poder debater sobre estratexias e cartas de xogo é un aliciente máis cara ao entretemento que fai un pouco máis real a virtualidad do xogo.

>> Artigo relacionado: O número de Dunbar: cantos amigos podemos chegar a ter

6. A dopamina ten a culpa.

O neurotransmisor dopamina é o encargado de activar o sistema de recompensa do cerebro. O cerebro alágase de dopamina cando algo nos agrada e refórzanos a volver conseguir ese estímulo agradable. O problema é que para conseguir ese pracer cada vez necesitamos un estímulo maior. En certo xeito, é o mesmo proceso que segue calquera outro tipo de adicción, co cal repito: moderación e responsabilidade.

Desde o meu punto de vista, é un xogo interesante, entretido e ben pensado pero como dixemos con gran número de condicionantes que buscan o éxito económico da súa empresa, como todas, co cal procura non caer nos gastos desorbitados ou que a adicción ao xogo impídache nos teus labores diarios.

Como evitar compras indeseadas dentro de Clash Royale.

Si non queres levarche unha sorpresa na factura e evitar que o teu fillo ou filla faga compras dentro do xogo segue estes consellos:

1. Visita a guía para pais que a propia compañía pon á túa disposición. Na propia aplicación podes acceder a ela dándolle á configuración xeral (roda superior dereita) >> guía de pais. Tamén podes acceder en leste enlace (en inglés).
2. Restrinxe o acceso a compras na configuración do teu teléfono.
   1. iOS (iPhone, iPad):  Axustes > Xeral > Restricións > Activar restricións > Elixir código de restrición. Unha vez feito isto poderás ver o que está permitido comprar dentro da túa smartphone. Desactiva as compras para Clash Royale e listo.
   2. Android: Abre Google Play Store > Icona Menú > Axustes > Pedir autentificación para realizar compras > Selecciona a opción > Segue instrucións.

Seguramente existan outros moitos aspectos de Clash Royale que conseguiron que sexa un xogo tan popular, os cales me gustaría puideses compartir nos comentarios.