O coronavirus trouxo á nosa sociedade un comportamento humano globalizado sen precedentes próximos. É unha problemática seria que non debe ser tomada a lixeira e seguir todas as indicacións das autoridades sanitarias e gobernamentais para conseguir controlar a pandemia do COVID-19. A responsabilidade social común e solidaria é máis necesaria que nunca para porlle freo, todos xuntos.
A alarma social que se xerou en todo o mundo está infundada en gran parte porque prevalecen a emoción á razón polo que as persoas realizan comportamentos irracionais en situacións cando o que máis se necesita é a calma, a serenidade e a coherencia nas nosas accións. Todo isto ten un nome de emoción: medo.
O medo é a emoción producida por un perigo presente e inminente asociada xeralmente ao estímulo que o xera. O medo é unha reacción adaptativa do noso organismo que nos prepara para dar respostas e solucións a un problema que se nos presenta. Con todo, cando o problema non somos capaces de asimilalo de maneira directa, non o podemos ver, nin sentir, como sucede cun microscópico virus, pode xerar unha gran incerteza que exceda os niveis óptimos de medo creando estados de pánico e ansiedade que poden ser alarmantes e desadaptativos que poden chegar mesmo a paralizarnos .
Por desgraza, isto está a suceder nalgúns grupos de poboación que desbordan a día de hoxe os supermercados de España en busca de provisións influenciados polo medo infundado en moitas ocasións pola sobreinformación ou a mala información que os medios de comunicación trasladan ou se malinterpreta. A influencia cotiá dos medios de comunicación sobre a poboación é a día de hoxe una das ferramentas que mal usadas poden colapsar unha sociedade.
Isto lémbrame á famosa mensaxe da Guerra dos Mundos lanzado polo famoso actor e director Orson Welles en 1938 cando a través da radio narrou de forma ficticia unha invasión alieníxena que desencadeo a histeria colectiva en todos os Estados Unidos de América. Todo era falso, pero houbo moita xente que o creu. Por iso é tan importante informarse só de fontes oficiais, preocuparse de contrastar as noticias e evitar a sobreinformación para manter a calma.
O coronavirus non o vemos, non sabemos onde está, salvo en certo xeito si tocouche sufrilo de preto, polo que os nosos comportamentos baséanse na incerteza que iso xera. O medo é unha emoción que dentro do seu espectro incluye outras emocións secundarias como a ansiedade, o temor, a preocupación, a consternación, a inquietude, a incerteza, a angustia, o susto ou o propio terror.
>> Artigo relacionado: O medo ao descoñecido
Todas estas emocións levadas ao extremo poden dar lugar a fobia e situacións de pánico que poden volverse na nosa contra e na da xente que nos rodea. Lembremos a diferenza entre medo e ansiedade, o medo prodúcese ante unha situación presente real e a ansiedade fai referencia a unha anticipación dun medo futuro, incerto, descoñecido e imprevisible.
Non podo saber onde está o virus pero si puedou saber onde estou eu. #QuédateNaCasa
Pois ben, para reducir o noso estado de ansiedade debido a esa incerteza que nos pode producir esta situación global o mellor son as medidas preventivas, como a que se están realizando estes días en España de illamento social. Non podo saber onde está o virus pero si podo saber onde estou eu. Por iso, o illamento e a prevención é a mellor maneira de reducir a nosa ansiedade, o noso medo irracional porque iso si que somos capaces de controlalo por nós mesmos.
>> Artigo relacionado: Como parar un ataque de ansiedade: definición e estratexias
Poderíase facer unha longa lista de recomendacións para estes días de illamento social debido á pandemia do COVID-19, pero estes son polo menos 5 recomendacións básicas baseadas nos consellos da Asociloro do estribo Americano de Psicoloxía (APA):
Esta crise histórica superarase, é responsabilidade de todos xuntos e unidos, aínda que esta ocasión sexa desde a distancia.
_
Bibliografía:
American Psychological Association. (2020). Five Ways to View Coverage of the Coronavirus. http://www.apa.org/helpcenter/pandemics
Fernández-Abascal, E., Jimenez Sánchez M.P., Martín Díaz, M.D. (2003). Emoción e Motivación: a adaptación humana.