É moi común diferenciar entre xogadores competitivos e xogadores de adestramento. O segundo son aqueles capaces de facer mellores aos seus compañeiros e equipo durante un adestramento pero que o día do partido o seu rendemento diminúe. E é que non é o mesmo adestrar que competir, sobre todo cando falamos de alto rendemento deportivo.
Durante o adestramento os deportistas adquiren, perfeccionan e consolidan todos os contidos e recursos útiles que require a práctica deportiva de maneira que conseguen optimizar esas posibilidades de face á competición real.
É por tanto evidente que canto máis se traballe durante o adestramento máis probabilidade de éxito competitivo existe. Con todo, habemos de diferenciar entre o rendemento no adestramento e o rendemento na competición, sendo ambos os tipos necesarios para a mellora da práctica deportiva.
O rendemento no adestramento fai referencia á asimilación da información, a execución e o desenvolvemento dos hábitos, aptitudes e mellora dos contidos técnico-coordinativos, táctico-cognitivos, físico-condicionais e psicolóxicos do deportista.
Doutra banda, o rendemento na competición implica a posta en práctica eficiente e dos recursos dispoñibles que se aprenderon durante o adestramento en función das demandas específicas do xogo real. É a máis pura resolución de problemas no menor tempo posible e co maior éxito posible.
A psicoloxía deportiva pode axudar a alcanzar os obxectivos de ambos os rendementos tendo en canta 5 aspectos:
Nesta táboa pódese apreciar por tanto as características diferenciais do rendemento deportivo no adestramento e na competición segundo estes aspectos.
RENDEMENTO DEPORTIVO NO ADESTRAMENTO | RENDEMENTO DEPORTIVO NA COMPETICIÓN | |
OBXECTIVO XERAL | Mellora do rendemento futuro. | Mellora do rendemento presente cara a resultados. |
OBXECTIVOS ESPECÍFICOS | Mellora dos contidos técnico-coordinativos, táctico-cognitivos, físico-condicionais e psicolóxicos do deportista | Utilización eficiente dos contidos e recursos dispoñibles. |
DEMANDAS SITUACIONAIS | Situacións programadas de antemán, con diferentes obxectivos e tarefas de dificultade variable adaptadas ás necesidades de ensino-aprendizaxe. |
|
ACTUACIÓN DOS DEPORTISTAS |
|
|
VALORACIÓN DO RENDEMENTO |
|
|
Por tanto, o traballo de rendemento no adestramento debe ir vinculado directamente co traballo no rendemento na competición xa que non é unha relación plenamente bidireccional. O xogador competitivo en partido, ao ver os seus resultados reflectido no que para en teoría é o importante, resta importancia á súa preparación nos adestramentos (caso Romario na década dos 90 no F.C. Barcelona, xogador de fútbol que rendía no partidos pero non no adestramento).
Para lograr a mellora no rendemento no adestramento, o traballo do adestrador asesorado ou non por un psicólogo deportivo débense fundamentar en cinco alicerces fundamentais:
Ademais, debemos ter claro a idade e o tipo de deportista co que estamos a traballar para delimitar en que punto debemos facer máis énfase no traballo, diferenciando así entre os deportistas de iniciación, os deportistas de elite e aqueles deportistas de iniciación.
Pon un psicólogo deportivo no teu club, para xestionar, observar, avaliar, corrixir e asesorar as condutas dos teus xogadores en busca da eficiencia e o rendemento deportivo.