10 estratexias de prevención da violencia no deporte para adestradores

Os últimos días están a condenarse multitude de actos de violencia nos terreos de xogo debido á mobilización do colectivo arbitral que sente indefenso en numerosas ocasións. É un problema de falta de cultura deportiva que hai que tratar de erradicar desde a educación dos xogadores de base na que a figura do adestrador cobra vital importancia.

10 estratexias básicas de intervención para adestradores.

1. Reunións cos xogadores. Periodicamente é saudable realizar reunións breves entre xogadores e corpo técnico para falar sobre os obxectivos conseguidos e os futuros. Dentro destes obxectivos non só están os deportivos senón os educacionales como a hixiene deportiva ou o comportamento. Deberemos dedicar uns minutos nestas reunións para lembrar aos xogadores os valores deportivos positivos.
2. Reunións cos pais. Moitas veces, non se convoca aos pais para reunións periódicas nas que ademais de falarlles da evolución dos seus fillos deberanse de lembrar as normas de bo comportamento como público.
3. Manexo de situacións reais. Podemos tomar o rol de árbitro dentro do adestramento e sancionar accións inxustas para que os xogadores aprendan a dominar estas situacións de reaccións adversas e comprender que o árbitro tamén se pode equivocar.
4. Compromiso do adestrador. Non serve de nada dicirlles unhas palabras aos nenos para que se porten ben se despois durante un partido o primeiro en increpar o árbitro é o propio adestrador. Os nenos fan o que ven.
5. Firma de acordos de réxime interno. É conveniente ter unhas bases en nosa equipo ou escola deportiva na cal queden reflectidas certas normas de comportamento. O mero feito de facerlles asinar aos pais e mesmo aos propios xogadores crearalles un sentimento de estar infrigiendo a “lei”. Sen lei non hai orde.
6. Reducir as probabilidades. O que non podemos facer como adestradores é fomentar os actos violentos ou agresivos. É dicir, se sabemos que dous xogadores están enfrontados por algún tipo de rivalidade externa non os colocaremos na pista ao mesmo tempo. Se o pai dun xogador está a increpar ao árbitro desde a bancada, que crees que fará o fillo? Hai que ter coidado con estas situacións xa que depende da personalidade do xogador, falaremos en todos os casos con el e co pai para explicarlles a situación. Hai xogadores capaces de soportar esta presión paternal no xogo pero non quita que poida sentirse avergoñado. Se vemos que o xogador se está activando pola actitude do seu pai deberemos sacalos do campo. Quizais o pai termine por darse conta de que lle está facendo peor ao seu fillo. O máis probable é que o pai increpe despois ao adestrador, hai que estar preparados.
7. Favorecer o comportamento. Animar aos xogadores a darlle a man ao contrario, a tirar a pelota fose se hai un lesionado, saudar ao público ou desculparse por algunha acción dun golpe fortuíto.
8. Fomentar a colaboración interpersoal. Practicando xogos de colaboración nas sesións de adestramento.
9. Sensibilizar e condenar. Falar de exemplos de violencia no deporte e as súas repercusións negativas e condenar sempre calquera acto que os nenos puidesen ver pola televisión.
10. Servir de transferencia para o resto da vida. O deporte ten que servir para incultar valores para o resto da vida.
    Lembra que son pautas educativas e que nalgúns casos o apoio dun profesional da psicoloxía poderá serche útil para realizar unha boa avaliación do caso concreto para axustar a intervención ás necesidades do colectivo.

Foto: By Flickr user leoniewise – http://www.flickr.com/photos/leoniewise/132835106/, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1107549