Teoría triangular do amor: os segredos para ser unha parella feliz

O significado das relacións de parella foi evolucionando ao longo dos anos acorde tamén á propia evolución humana. Até fai relativamente pouco as relacións de parella formábanse coma se dun contrato social tratásese onde había uns compromisos adquiridos que en ocasións ían máis aló da simple atracción persoal, sexual e íntima entre dúas persoas. Tratábase dunha maneira de subsistencia onde o amor parecía terminarse, pero a parella debía continuar coma se de cláusulas irrompibles tratásense. Co paso dos anos e o auxe dos divorcios demostrouse que isto non tiña por que ser sempre así.

Teoría triangular do amor: os 7 tipos de amor

O que si é certo é que o amor romántico non é o único que sostén a unha parella xa que existen diversos tipos de amor e unha parella deben ter tamén un amor de tipo compañeiro que os una durante o seu camiño xuntos para construír unha vida en amor e compañía, nunca mellor devandito. O psicólogo estadounidense Robert Stenberg plasmouno de maneira moi gráfica na súa famosa teoría triangular do amor. Esta teoría sobre as relacións de parella establece que o amor verdadeiro e consumado, aquel amor que máis se parece ao amor das películas vén establecido por tres compoñentes dun triángulo marcados por diferentes tipos de amor que se van completando entre eles. Estes compoñentes son a paixón, a intimidade e o compromiso.

1. Paixón. Este compoñente relaciona todo aquilo que ten que ver co desexo pola outra persoa, xa sexa un desexo romántico ou a excitación psicolóxica que supón pensar na outra persoa ou un desexo sexual e de atracción que, porque non, léveche a entrar nun sexshop online pensando no goce mutuo a nivel sexual.
2. Intimidade. Esta parte do amor fai referencia á conexión entre as persoas, ao vínculo afectivo e o desexo de compartir experiencias, tempo, proximidade e aventuras coa outra persoa. É o afecto que se ten e o cal fai que unha relación sexa frutífera xa que congeniar é un dos aspectos máis difíciles de conseguir en calquera relación.
3. Compromiso. Como en calquera tipo de relación, debe existir certas ganas de manter ese amor do tipo que sexa. É a motivación que existe por estar coa outra persoa en calquera momento da vida xa sexa bo ou malo.

Existen 7 tipos de amor diferentes

É moi difícil chegar a un ideal pero polo menos é unha referencia saber que se debe ter un pouco de todos estes compoñentes para conseguir ter unha relación positiva, pracenteira e óptima. A combinación deste tres compoñentes daba lugar a 7 tipos de amores diferentes, entre os cales cada parella poida atoparse máis ou menos identificado para coñece, así mesmo, que compoñentes necesita reforzar para mellorar a súa relación. Estes son os tipos de amor descritos segundo a teoría triangular de Stenberg que tamén se representan na figura 1:

1. Cariño. É o que caracteriza o valor da amizade e o vínculo emocional e cercania por unha acode pero sen compromiso ou paixón física a longo prazo
2.  Encaprichamiento. Non existe intimidade nin compromiso, é o comunmente chamado flechazo.
3. Amor baleiro. Non existe nin intimidade nin paixón e o vínculo é só o compromiso creado por ese contrato social entre as partes, como falabamos no primeiro parágrafo.
4. Amor romántico. Do mesmo xeito que no agarimo, neste caso existe un gran vínculo emocional pero ao que se lle une a paixón e pode construír relacións normalmente curtas. Por isto diciamos que o amor romántico non é suficiente para unha relación estable.
5. Amor de compañeiro. Neste caso, son matrimonios ou parellas nos que non existe a paixón pero si conservan o agarimo mutuo e o compromiso polo que seguen compartindo as súas vidas en moitos casos de maneira satisfactoria a pesar da a falta de desexo sexual. Os matrimonios que se atopa nesta situación son os que poderían recorrer a algún tipo de incentivo do desexo sexual como poden ser realizar agasallos eróticos á súa parella que poidan axudar a espertar esa atracción sexual mutua.
6. Amor fatuo. Neste caso o compromiso é só derivado da paixón polo que non existe unha estabilidade que os una polos lazos de intimidade.
7. Amor consumado. Quizais este sexa o amor máis próximo ao idealizado pero que realmente en poucas ocasións lógrase. É un amor que ten por igual todos os compoñentes e que é moi complicado manter.

O amor é moitas veces só entendido como a parte de atracción física ou motivación sexuao, pero como vemos ten outros moitos compoñentes que o fai verdadeiro e duradeiro e que non necesariamente terá o mesmo porcentaxe de compoñentes en todos os casos, sen ben se debería tender a chegar a ese amor consumado que quizais sexa o que consiga unha mellor autorrealización da parella aínda que non é sempre o amor necesario.

O verdadeiro segredo para ser unha parella feliz

En relación a isto, un estudo realizado no ano 2013 pola Open University de Reino Unido a máis de 4.000 participantes concluíu que as as contestacións máis comúns aos elementos que ditas parellas cualificaban como as que máis lles gustaban na súa relación era por orde aos seguintes elementos:

1. Rir xuntos.
2. Compartir valores e intereses.
3. Ser os mellores amigos.
4. Sentirse coidados e apoiados.
5. Sentirse seguros o un co outro.
6. Sentirse felices en xeral.
7. A confianza.
8. Compartir unha relación próxima.
9. Poder falar e ser escoitado.
10. Sentirse amado e amar.

O sexo non ocupaba os primeiros lugares na lista de importancia, aínda que é un medio de goce común que axuda a fortalecer o vínculo non é o único que o consegue e debe estar reforzada por outro tipo de elementos máis importantes mesmo. Por tanto, o segredo para ser unha parella feliz baséase naquelas persoas que son capaces de manter na súa relación estoutros condicionantes:

1. Ter xestos positivos e comportamentos apreciados, recoñecer o tempo e o esforzo. En resumidas contas, saber dicir “grazas”.
2. Ter unha boa comunicación, para aliviar as tensións cotiás e sirva de apoio na resolución de problemas xa sexan persoais como doutra índole.
3. A xenerosidade. Un agasallo non iso é só material, servir un café ou facer algo pola outra persoa serve como regalo non material que se valora moi positivamente nas realciones así como a expontaneidad e as sorpresas.
4. Compartir a vida, por exemplo  as tarefas do fogar ou outras cousas cotiás.
5. Dicir “quéroche”. É unha forma de agasallo, de expresión do que sente e reafirmalo a condición de que sexa sentido e non se diga de forma banal.
6. Compatir valores, afeccións, gustos e intereses é parte importante dese reforzo como parella.
7. O humor. En definitiva, estamos con persoas que nos fan sentir ben e que mesmo o pasamos ben con elas. En psicoloxía é unha forma de reforzamento básica. Si algo me fai sentir ben seguirei estando con ela.

En definitiva, aínda que cada relación é diferente e todas teñen as súas peculiaridades é importante destacar que existen moitos compoñentes que forman unha parella e cada cal ten máis peso nuns e outros, pero sen dúbida o máis importante é estar con outra persoa non por necesidade senón porque se prefire ás demais por todos eses elementos que nos achega e que explicamos durante o artigo. A clave é gozar o un do outro.