Tendemos a pensar que a nós nunca nos pasará nada. Ata que pasa. Vivimos baixo unha ilusión de invulnerabilidade que podemos definir como aquela crenza das persoas de que o seu risco de contraer algunha enfermidade ou de que lle suceda un feito negativo é baixo e menor que o da media da poboación. Este optimismo mantennos despreocupados ante eventos non controlables e permite así poder manter unha vida lonxe do medo irracional.
A ilusión de invulnerabilidade dáse en múltiples facetas da vida: unha enfermidade, un accidente de tráfico, un despedimento, un abandono amoroso, etc. Con todo, si uno destes acontecementos danse en persoas achegadas a nós ou as observamos dalgunha forma (por exemplo, en campañas de tráfico para evitar o consumo de alcol ao volante) incorporámolas á nosa experiencia e abrimos camiño ao optimismo realista, que si é unha condición máis adaptativa e crave precursora do éxito na vida.
Que é mellor ver o vaso medio cheo ou medio baleiro?
Velaquí o problema. O optimismo non realista fai referencia a aquelas persoas que creen ter menos probabilidades de sufrir eventos negativos nun amplo rango de dominios, comparados co seu grupo de referencia. Serían persoas que creen ter unha especie de invulnerabilidade e que a eles nunca lles pasará nada. Hai persoas que parecen vivir nun estado de optimismo inxenuo e parecen estar sempre felices.
Segundo o soado psicólogo Martin Seligman, coñecido polos seus estudos sobre a indefensión apresa, este estilo de afrontamiento non é o máis adaptativo xa que corren certos riscos como non involucrarse en condutas de prevención da saúde (por exemplo, non vacinarse); facer caso omiso ás recomendacións de tráfico (por exemplo: beber alcol, non respectar a velocidade, etc.) ou non utilizar métodos anticonceptivos (previr a trasmisión de enfermidades de transmisión sexual).
Por tanto, existen rumbos no proceso cognitivo polo que o individuo valora o risco que pode correr. Estes rumbos cognitivos causan unha percepción distorsionada de si mesmo como invulnerable ou menos vulnerables do que realmente se é. Isto débese principalmente a procesos cognitivos e motivacionales:
> Artigo relacionado: Realidade e percepción: rumbos cognitivos e o emprendedor
O que si é certo é que se demostrou que manter estas ilusións positivas e vivir con optimismo beneficia a nosa benestar psicolóxico xunto a outros dos dous grandes alicerces do noso fortalecemento persoal: o autoensalzamiento (sentido positivo do self ou alta autoestima) e a percepción de control persoal (locus de control interno). A condición de que racionalicemos de forma realista nosa percepción do mundo e sexamos conscientes das adversidades que nos podemos atopar, que ademais, fomentarán a nosa capacidade de resiliencia.
>> Artigo relacionado: Resiliencia: factores de mellora.
Desta forma, o optimismo realista parece ter efectos psicolóxicos de protección e favorecen o enfrontarnos a situacións de tensións posteriores. De feito, segundo unha investigación da Universidade Nacional de Taiwan dirixida pola psicóloga das organizacións, Sophia Chou (2013), demostrou que as persoas cunha mentalidade optimista realista eran máis exitosas e felices.
Por tanto, á pregunta de ves o vaso medio cheo ou medio baleiro?, a mellor resposta é unha combinación na que se xunten unha perspectiva optimista pero de forma realista, que adoita formar parte das mentes pesimista. Parece lóxico, trátase de vivir con ilusión positiva pero cos pés na terra. Trátase de ver o vaso con auga pero sabendo que si non o coidamos pódese acabar derramando.
>> Artigo relacionado: Estratexias de afrontamiento fronte á tensión
Ver comentarios
Buenas! Aquí Jaír, de EfectiVida.
Interesante artículo, muy completo.
Hace poco escribí sobre otra forma de verlo, que tiene que ver con el sentimiento de pérdida.
Si el vaso estaba lleno, ahora está medio vacío, y si antes estaba vacío, ahora está lleno.
https://efectivida.es/efectividad/vaso-medio-lleno-medio-vacio-calculo-peso/
Saludos!