As frases motivacionales ou de vida invaden as redes sociais. Cunha simple frase, si é boa, pódense chegar a recibir miles de likes ou me gustas” e ser compartida de inmediato por aquel que senta identificado co significado da frase. A procura do reforzo positivo do like viraliza o seu uso até masificar os nosos muros ou timelines de Facebook, Instagram ou Twitter. Non nos esquezamos tampouco dese grupo de Whatsapp que todos temos no que o único que se fai é compartir este tipo de contido. Imos tentar explicar por que gustan este tipo de frases.
Existen moitas e orixinais frases de vida ou motivacionales pero para que funcionen ten que existir unha certa predisposición positiva previa na persoa que a recibe. O receptor da frase ha de ter un estilo activo de personalidade, é o que se coñece en psicoloxía como optimismo disposicional. O optimismo como variable da personalidade fai referencia á tendencia a crer que se experimentarán bos resultados na vida (Sheier e Carver, 1992).
Esta predisposición inicial está relacionada coa autoeficacia percibida, entendida esta como a convicción propia de ser capaz de levar a cabo con éxito unha determinada conduta. É dicir, unha persoa cunha autoeficacia percibida baixa e con baixo optimismo disposicional o simple feito de ver unha frase non lle motivará o suficiente como para realizar un cambio na súa vida.
Iso non quere dicir que nunca funcionen, simplemente que non o fan con todo o mundo por igual e non fan maxia” por si soas. De feito, unha frase deste estilo en mans dunha persoa que non se atopa baixo certa predisposición positiva mesmo poderían chegar a ser contraproducentes ao xerar frustración, sentimentos de incapacidade e falsas comparacións con terceiros.
>> Artigo relacionado: Autoeficacia profesión: un empuxón cara ao éxito laboral.
Unha vez sabido que ten que existir unha predisposición positiva inicial existen algúns criterios psicolóxicos para que funcionen. O seu funcionamento pode ser explicado pola psicoloxía cognitivo-conductual baixo a paradigma do condicionamento encuberto, máis concretamente grazas ao auto-reforzamento positivo encuberto e a aserción encuberta.
Prodúcese auto-reforzamento positivo encuberto cando imaxinamos unha conduta obxectivo e nos autoadministramos de forma imaxinada as súas consecuencias reforzantes positivas. Por tanto, si unha frase consegue espertar na nosa imaxinación unha situación beneficiosa para nós esa imaxe poderían servir como estímulo motivador (reforzo) cara á realización dunha conduta.
En canto á aserción encuberta, prodúcese prodúcese a interrupción do pensamento negativo e posteriormente enchémolo cun positivo. É dicir, si temos mala sorte e vemos unha frase cun obxectivo positivo, podería facernos deter un pensamento negativo, aínda que sexa por un instante, creando espazo para incorporar un pensamento positivo, vinculado á frase que estamos a ler.
Estamos a adestrar ao noso cerebro para a realización dunha conduta.
>> Artigo relacionado: Como establecer metas motivacionales.
Cal é a túa frase favorita?
Unha das miñas atópase na letra da canción “O meu Coco”do grupo español Piratas:
A pena dura tanto como queiras ti seguir chorando.
Deixa en comentarios a túa frase favorita 🙂
_
Referencias:
Sheier, M.F. e Carver, C.S. (1992). Effects of optimism on psychological an physical well-being: Theorical overview and empirical update. Cognitive Therapy and Research, 16. 201-228