O deporte é un medio para o benestar social

Deporte. A etimoloxía desta palabra vén do latín deportare, e visto así non é difícil asociala inmediatamente á palabra deportar, que é o que se fai como castigo a certas persoas, desterrándoas a outros lugares. Parecen termos ambiguos pero a súa procedencia indica a que ese afastamento foi o que deu orixe ao seu significado como “saír ao campo” e aos poucos terminar asociándoo a “facer exercicio”.

O que quixen tentar facer con esta introdución é facer ver que un termo que a priori significa positivismo pódese extrapolar a certo negativismo, tergiversando as cousas. Isto último é o que moita xente tenta facer co deporte na actualidade.

O deporte é, segundo a R.A.E., defínese como: Actividade física, exercida como xogo ou competición, cuxa práctica supón adestramento e sujeción a normas. E efectivamente a iso é ao que nos temos que remitir, á natureza do deporte, aos seus valores e ao que consegue na sociedade. O deporte non é un fin, é un medio para o benestar social. Con todo os medios de comunicación, neste país polo menos, encárganse de que sexa un negocio barato, de vender o menos importante, de encargarse de que se beneficien economicamente só uns poucos de espectáculo do deporte.

O deporte non é un fin, é un medio para o benestar social.

Onde ten que estar o investimento e a profesionalidade no deporte? Onde é importante meter o diñeiro? Na mocidade e na formación. Está clarísimo. Con todo, a anti-cultura deste país gástallo en aparentar, porque niso si que somos unhas machadas. En aparentar o que non hai. En ter os mellores aeroportos e infraestruturas sen ninguén que as utilice, pero… e o que loce logo fardar en Europa de que as temos feitas? O mesmo pasa co deporte.

Señores, invistan nos niñ@s que son os que van construír a sociedade do futuro, os que van crear as empresas que levantarán este país e os que gobernarán. Non podemos permitirnos formar en deporte ou en calquera cousa sen formación en valores cualificada, porque senón isto seguirá sendo un bucle e este país de pandereita seguirao sendo. Os mellores e máis cualificados profesionais deben de estar aí, cos niñ@s, e que a xente os valore como tal. Con todo, calquera pensa que pode adestrar aos niñ@s do colexio e aí está o erro, non se lles está valorando. Iso si, xa se encargarán de pagarlle animaladas de diñeiro aos “profesionais” para adestrar a xente senior que en teoría xa debería de estar formada.

É o mesmo que está a pasar coa ciencia, están a cargarse á xente que traballa en investigación, recortando en educación, sanidade, etc… pero non nos altos cargos, senón na base. Patético. Visión de futuro cero. Normal, gobérnannos corruptos egocéntricos que non ven máis aló da súa lexislatura. Sen xeneralizar, pero é o que se está transmitindo de forma global e co que están a vivir os máis pequenos que esperemos non o vexan como a normalidade. Noutros países isto non pasa, e á vista está, calquera pode googlear un pouco para pescudar como tratan á educación, ciencia e deporte as grandes potencias mundiais.

Os mellores profesionais e os máis valorados teñen que estar na base da construción dos valores: os mozos.

Se todo o diñeiro que se gasta en páxinas e páxinas absurdas de “xornais” deportivos ou tempo de medios de comunicación investísense na base real do crecemento da sociedade outro galo cantaría. Pero iso non vende hoxe, vendería mañá, e iso non lles vale, porque xa terminarían a súa lexislatura.

As plantas crecen porque llas rega desde a raíz, que adoita estar na base. É a única maneira de conseguir uns bos froitos que consigan aumentar o benestar social de forma saudable e sustentable.