Comunicación asertiva, fonte de liberación emocional

Unha das grandes habilidades que fixeron que os seres humanos haxan evolucionado tanto ao longo dos anos é a súa gran capacidade de comunicación en todas e cada unha das súas formas. Cando se produce unha boa comunicación créase un fluxo de información entre emisor e receptor que beneficia a ambas as partes. Este beneficio mutuo increméntase exponencialmente cando o que transmitimos faise de maneira eficiente, entendible e cunha boa comunicación asertiva.

As estratexias, técnicas e fórmulas para a mellora da comunicación, como parte do comportamento humano que é, poden ser estudadas e postas en práctica coa axuda de profesionais da área da comunicación, como é o caso dos expertos de Sferamind, un lugar onde poder atopar os recursos necesarios para mellorar o noso rendemento persoal.

Que é a comunicación asertiva?

A asertividad é unha calidade da intelixencia emocional grazas á cal unha persoa é capaz de afirmar ou negar un posicionamento, idea, dereito ou crenza de maneira firme, sinxela e coherente respectando as ideas e dereitos dos demais sen ofendelos.

As persoas que dominan a comunicación asertiva son capaces de respectarse así mesmos e aos demais expresando as súas propias ideas de maneira sincera, no momento adecuado e sen necesidade de transgredir as crenzas dos demais polo que van conseguir os seus obxectivos de maneira máis directa. Este tipo de conduta beneficia tanto ao emisor como ao receptor xa que a persoa asertiva non permitirá que o manipulen á súa antollo e á vez a outra persoa escoitará e terá a oportunidade de entender eses pensamentos que a persoa asertiva quere transmitirlle. É por tanto un proceso comunicacional cunha alta carga de empatía.

A asertividade crea persoas máis libres

A asertividade permite defenderse das críticas ou de peticións excesivas que os demais fan sobre el esixindo un compromiso de respecto polas súas decisións, é por tanto un dereito. Moita xente ten problemas de asertividad polo medo que pode carrexar expresar certas crenzas ou necesidades ante determinadas persoas, ante o temor de rexeitamento ou a incomprensión que pode producir si a outra acode non entende o que se quere expresar.

A comunicación asertiva non é por tanto agresiva pero tampouco sumisa ou pasiva, é unha maneira de dicir o que realmente se quere en cada momento. Conseguir isto libera á persoa que recibe a mensaxe dunha responsabilidade que non lle pertence.

Por exemplo, si unha persoa non quere ir ao cine, pero finalmente cede ante a “presión” e vai sen querelo realmente, está a trasladarlle á outra acode unha responsabilidade sobre o seu propio benestar que podería non ter no caso de aclararlle de maneira asertiva que realmente non desexa acudir ao cine.

As persoas con asertividade alta senten máis libres consigo mesmas mostrándose tal como son, porque primeiro respectan os seus propios intereses e non se expoñen aos intereses de terceiros.

Características e exemplos de comunicación asertiva

A asertividade céntrase en tres grandes características xerais:

• Autoafirmación: defensa dos propios dereitos, realización de peticións e expresión de opinións persoais. Por exemplo: “Eu creo que o goberno está a actuar ben creando esta nova lei”; “Prefiro ir á praia que á piscina”. “Necesito unhas vacacións”.
• Expresión en positivo: realizar eloxios e mostras de afecto e agrado, así como tamén recibilos. Por exemplo: “Que ben che senta ese vestido!”; “Grazas por esperarme, non contaba con chegar tarde á cita”; “Grazas polo agasallo!”. Dicir “Quéroche” ou Che boto de menos”.
• Expresión en negativo: manifestar o desagrado ou desacordo por algo. É a capacidade de dicir non. Por exemplo: “Non quero saír contigo”; “Non che portaches ben”.
• Realizar peticións: ser capaz de realizar solicitudes sen medo ao rexeitamento, culpabilidade, ou sabendo que non pasará nada si a resposta é negativa. Por exemplo: “Apetéceche que vaiamos hoxe ao cine?”; “Por favor, pódeme indicar onde está a rúa que busco?”.

Conduta asertiva

A comunicación asertiva prodúcese, ademais de mediante a conduta verbal expresando a opinión mediante a linguaxe correcta, senón tamén grazas a un correcto comportamento no lugar e momento adecuado. A asertividade está moi relacionado coa empatía polo que estas persoas son capaces de realizar unha escoita activa do outro. Este proceso baséase en:

• Falar de forma natural e espontánea.
• Prestar atención á conversación: escoitar no canto de só oir.
• Manter un ton de voz firme, relaxado e ben modulado.
• Mirar de maneira franca, con expresividade e mantendo o contacto visual.
• Movementos e postura relaxada e tranquila, mantendo unha correcta distancia entre o emisor e o receptor das mensaxes en función do momento e o lugar. Non mostrarse desafiante nin agresivo.

A baixa asertividade é un problema de índole emocional que afecta a unha gran cantidade de poboación que descobren que traballando neles mesmos, na súa autoestima e autoconfianza coa axuda de profesionais melloran a súa calidade de vida e as súas relacións sustantivamente.

As persoas pouco asertivas senten nunha especie de “cárcere comunicativa” que non lles permite expresarse correctamente polo que acumulan frustracións e medos que poden desencadear en ansiedade e depresión por esa falta de habilidade comunicativa. Non deixes que a falta de asertividade decida por ti.