Español
English
Somos o que vemos. Por exemplo, a sociedade tende a exaltar a mocidade. Todo é roupa nova, cremas antienvejecimiento, música jóven, coches para mozos (coma se puidésenos comprar). O efecto non é outro que sexan os propios adultos os que compren eses produtos para rexuvenecerse milagrosamente. Está todo pensado. Os adultos queren ser novos e os mozos queren ser adultos. Até que punto isto é san?
Esta actitude desposúe aos mozos dos seus trazos de identidade, dos seus momentos como mozos para pasar a ser adultos e os adultos a querer pasar a ser novos. Coma se fose malo crecer. É que non interesa crecer. Ao sociedade de consumo non lle interesa que madures. Séguelle interesando venderche as máximas pezas de roupa para que parezas un/a neno/a de 15 anos. Quizais o que lle interesa ao consumismo é que non madures, pero sen nenos non haberá adultos.
Como o logran? Métennolo polos ollos.
A Aldea Global
Un señor chamado Marshall McLuhan (1911-1980) acuñou fai xa uns 50 anos o termo Aldea Global para definir a influencia cotiá dos medios de comunicación: somos o que vemos. Este efecto viuse multiplicado na era da tecnoloxía, como extensión esta de as habilidades do ser humano. Unha nova ramificación do noso sistema nervioso chámase smartphone. Por iso que non caiba dúbida que para os novos nativos dixitais a súa realidade vai totalmente condicionada ao que lles ensinan os medios de comunicación por iso vexo sumamente importante o bo desenvolvemento dunha boa intelixencia intrapersonal.
A Guerra dos Mundos
Agora pensarás que isto a ti non aféctache que o teu controlas. Para ilustrar este fenómeno, retomarémonos ao 30 de outubro de 1938. Este día o famoso actor e director, Orson Welles (1915-1985) xunto coa CBS lanzou unha mensaxe de radio ao mundo narrando unha ficticia invasión alieníxena que desencadeou a histeria colectiva aínda sen ver nin un só alieníxena nin meteoritos caer do ceo como narraba a historia da Guerra dos Mundos de Orson Welles. Quedaba patente o poder dos medios de comunicación sobre a sociedade.
Os Simpons, como non podía ser doutra maneira, versionaron estes feitos nun dos seus capítulos:
Añadir Comentario